_ ویژگی اصلی این اختلال شخصیت ، نداشتن ظرفیت برای دلبستگی و وفاداری به دیگران یا قوانین زندگی اجتماعی است . افراد احساس مسئولیت ندارند . این افراد بی عاطفه به نظر می رسند و تنها لذت های فوری برایشان مهم است . با دلیل تراشی های لفاظانه ، خود را متقاعد می کنند که اعمالشان منطقی و مجاز است .

به نظر می رسد این افراد نمی توانند دریابند اعمالشان چه نتایج و عواقب ناخوشایند و دردناکی برای دیگران به بار می آورد ، از این رو به دنبال کارهای مصیبت بار خود احساس پشیمانی و گناه نمی کنند . این افراد به دنبال لذت های آنی هستند و تصمیم گیری های آنان شتابزده و ناشی از انگیزه های فوری است . از این رو قادر به برنامه ریزی برای آینده نیستند و درگرگونی های ناگهانی در شغل ، محل زندگی و روابط فردی بین آنان شایع است .

در همین خانواده هاست که پایه شخصیت ضداجتماعی و یا ده ها مشکل روانی دیگر در کودک گذاشته می شود .

_ در سوابق خانوادگی مبتلایان به « اختلال شخصیت ضداجتماعی » نارسایی ها و ناهنجاری های فراوان در رابطه پدر و مادر با کودک و با یکدیگر دیده می شود . شیوع بیشتر شب ادراری، تمایل به بازی با آتش و بی رحمی با جانوران در دوران کودکی دیده می شود.

مشکل زمانی حادتر می شود که کودک به سن بلوغ می رسد . او به صورت یک نوجوان ، فردی بی عاطفه ، خودخواه ، خودشیفته و قدرناشناس به نظر می رسد . بی اعتنایی به امکانات خانوادگی ، مهارت های شخصی و مقتضیات اجتماعی از مشخصات برجسته این گروه است .

اگر عوامل اجتماعی در ایجاد شخصیت ضداجتماعی نقش داشته باشند ، تغییر دادن آنها یا دور کردن فرد ضداجتماعی از آن محیط توصیه می شود . بنیادی ترین عامل برای درمان موثر عبارت است از : جای دادن کودک و نوجوان ضداجتماعی در یک محیط گرم و پذیرنده انسانی و حفظ انضباط و رعایت اصول اخلاقی به مدت لازم در آن محیط . داروها نیز برای ایجاد تغییرات پابرجا در شخصیت و رفتار مبتلایان مفید است .